Het ultieme reisplan!

Zonder reisplan zijn we uit Nederland vertrokken. Bijna dagelijks wijzigt onze route. Vol enthousiasme roepen we op alles wat onze mede-reizigers adviseren: Jaaaa daar moeten we echt naartoe!! Zodoende boekten we tickets naar Kuala Lumpur en Sumatra. Dat beide gebieden extreem Moslim zijn, hadden we even over het hoofd gezien. Daar zitten we dan, als lesbisch stel, smachtend naar een koud biertje! Top idee! ;)

We hebben veel geslenterd door Kuala Lumpur, waarbij we van de ene verbazing in de andere vielen. Een volledig pretpark inclusief achtbaan in een winkelcentrum??? BIZAR!!! We hebben ook ontdekt dat riool geuren en smerige etensresten best meevallen qua geur, in vergelijking met een durian. Onze reukorganen werden op de proef gesteld, want op iedere straathoek werd het verkocht.

Na twee nachtjes Kuala Lumpur gingen we een helse reis tegemoet richting Sumatra. Allereerst moesten we zien in te checken op het vliegveld, wat een hele uitdaging was en circa 2 uur in beslag nam. Daar ging onze relaxte vibe (we waren gelukkig 3 uur van tevoren al op het vliegveld!)… Vervolgens hadden we een vlucht met hindernissen, een achtbaan is er niks bij. Maar toen we op Sumatra aankwamen, sloeg de paniek pas echt toe. Voor wie zich de blonde acties van Willemien (en Marise) tijdens de vorige wereldreis nog herinnert… Iets met een visum en geen geld hebben bij de douane… Ondanks een goede voorbereiding (we hadden in Nederland al dollars gepind), hadden we er even niet aan gedacht deze uit de backpacks te halen. Dus weer een probleem om het land in te komen. Willemien mocht zonder paspoort door de douane, Irene achterlatend, om te gaan pinnen. Automaat 1, doet het niet; automaat 2, weigert; automaat 3, geen zin vandaag… Nog maar 2 automaten te gaan en het zweet brak uit bij Willemien. Gelukkig werkte automaat 4 wel mee! We vervolgden onze reis per taxi naar de boot om naar het eiland Pulau Weh te gaan. De boot zat vol met Indonesische toeristen. Er liep een klein jongetje flink te stuiteren en klieren. Totdat Irene hem een high five gaf. Hij was zo onder de indruk van haar dat hij vervolgens een uur lang stokstijf heeft gezeten en alleen af en toe vanuit een ooghoek keek of die enge Irene er nog was. Tijdens onze overtocht bleek er tussen Sumatra en Java een tsunami te zijn, gelukkig zitten we aan de veilige kant. Na de boottocht nog 1 keer met de taxi en toen waren we eindelijk bij onze bungalow, en wat voor één!

Wakker worden met jungle geluiden en klotsend water op de rotsen, kijkend via de openslaande deuren, langs de hangmat, over een prachtige oceaan! Ons thuis voor 5 nachten! We hebben twee dagen rond gesjeesd met een scooter over het eiland. Met z´n tweeën op een scooter stelt niks voor, hier zitten ze soms wel met vijf op 1! Onderweg moesten we regelmatig uitwijken voor apen, geiten, kippen, katten, honden en koeien. Onderweg werd er flink naar ons gezwaaid en ‘hello’ geroepen. Een vrouwtje greep zelfs haar kans en pakte Willemien bij haar billen en arm en zei: “Beautiful beautiful!” Overigens wilden overal alle Indonesiërs dolgraag met ons op de foto, alsof we wereldsterren zijn.

In Azië zijn bijna overal katten te vinden, maar nergens zoveel als op Sumatra. Ieder restaurant telt er minimaal 3. Willemien ontdekte de eerste avond tijdens het eten al dat je ze beter niet kan aaien, want de rest van de avond kom je er niet meer vanaf. Bedelen gebeurt hier meer door katten dan door zwervers…

Eerste kerstdag heeft Willemien in de ochtend een refresh duik gedaan, aangezien de laatste keer alweer een paar jaar geleden was. Irene raakte geïnspireerd en wilde in de middag een proefduik doen. Ze zei altijd: ”Ik ga nooooit duiken, niks voor mij!” Dus Willemien was flink verrast en wilde daar geen seconde van missen. Het ging super goed, dus wie weet wil ze komende maanden nog wel een keer! ’s Avonds hebben we genoten van een kerstdiner met circa 30 andere toeristen. Bier hebben we inmiddels ook gevonden op dit eiland. Dit gebeurt allemaal wel heel sneaky, of het blikje ingepakt in wc-papier of het bier geschonken in een soort jampot drinkglas. Wat ons betreft prima, het smaakt heerlijk na een warme dag!

Apen apen apen en nog meer apen!! Super leuke beesten!! We zijn er beiden verliefd op! Maar dat blijkt niet wederzijds te zijn. In Khao Sok werd een vader aap al boos op Willemien. Hij wilde zijn familie beschermen tegen haar. Ook hier op Sumatra zijn ze geen fan van haar. Tijdens het scooteren gromde een aap gevaarlijk naar Willemien toen ze naar hem keek en ook tijdens een klein wandelingetje was ze niet geliefd bij de apen. 1 van de apen werd boos, liet een flinke rij tanden zien en kwam achter haar aan. Gevolg: een gillende Willemien en schaterlachende Indonesiers! Zou het aan haar uiterlijk, geur, of blik liggen of zijn ze jaloers of is het gewoon domme pech? We zullen het nooit weten… Het is gelukkig in ieder geval tot nu toe nog goed gegaan ;)

Groetjes, aap en co