Ready for the jungle!

In Phom Penh werd ik weer herenigd met Anna, die daar op mij wachtte om verder te reizen. Tevens werd ik herenigd met Paul, die op Anna wachtte en Katie, die op Paul wachtte… We zijn ’s middags naar de bioscoop geweest en hebben een heerlijk mega schepijsje gegeten, waarvan 1 bol met de smaak: pindakaas!

We zijn de volgende dag in Kratie met een tuktuk langs de Mekong naar een plek gegaan waar veel dolfijnen zijn. Een paar uur in het zonnetje dobberen op het water met dolfijnen om ons heen was prachtig!!! Ook de tuktuk trip zelf was de moeite waard, door dorpjes waar alles nog primitief is. De fruitshakes die we drinken in Cambodja zijn elke keer weer een verrassing. Hier in Kratie kregen we ze inclusief avocado, gezond en lekker!

Met een mini-van, een bus, nog een mini-van en een boot zijn we naar Ban Hua Det in Laos gegaan. In de bus zaten we met een familie uit de Filipijnen, waarvan de kinderen continu spelletjes wilden doen, wat Anna een rode middelvinger opleverde. De Filipijnse jongen at nog een pregnant egg, wat er ontzettend vies uitzag! Bij de grens bleek dat we bij de meest corrupte grensovergang van Cambodja waren… Gelukkig leverde het geen problemen op en kregen we onze visa en stempel vrij snel. Tijdens het wachten konden we toekijken hoe een lizzard werd ontveld en gegrild. Daarna moesten we over de gele lijn van de Cambodjaanse grens naar de grens van Laos door niemandsland lopen. In Ban Hua Det zaten we in hutjes langs het water, met hangmatten op onze balkonnetjes. Ik heb ’s middags heerlijk zitten luieren terwijl de rest een fietstocht maakte.
’s Morgens zijn we om 5 uur opgestaan voor de zonsopkomst, waarna we een yoga les kregen van Katie. Na 4 koppen koffie startte om 8 uur onze dagtour, kayaken op de Mekong! Paul en ik zaten als meer ervaren kayakers achterin, terwijl Anna bij mij en Katie bij Paul voorin zat. Nog geen minuut op het water sloeg de kayak van Paul en Katie om nadat Katie enthousiast teveel naar één kant leunde, waar ze zelf nog het meest van schrok! Wat geklauter en gespetter en ze zaten ze weer in de kayak. Nu kon de echte tocht beginnen. Na een rustig begin kwamen we bij watervallen, die we wandelend passeerden (er waren een paar weken geleden nog eigenwijze toeristen verdronken). Aan de andere kant gingen we weer verder met leuke stroomversnellingen die ons van links naar rechts over de rivier mee sleurden. Op het vaste land, wat Cambodja bleek te zijn, kregen we de meegebrachte lunch en picknickten we op een strandje met uitzicht op de dolfijnen. Ondanks enige vermoeidheid werd er weer verder gepeddeld, waarbij iedereen elkaar natuurlijk flink nat spetterde. Met de kayaks zijn we in een busje naar een grotere waterval gegaan, waar we in een klein gedeelte konden zwemen. Met veel moeite kon je onder de denderende waterval blijven staan en met nog meer moeite kon je er doorheen en aan de andere kant ademen. Nadat diverse mannen het geprobeerd hadden, wilde ik dat als stoere meid ook wel doen! Spartelend, met m’n ogen dicht tegen het gespetter en m’n bikini vast houdend (die is niet waterval proof!!!) wist ik me door de waterval heen te werken. Acher de waterval was een heel kleine ruimte waar je kon ademen en voorzichtig je ogen open kon doen (nog steeds erg veel spetters). Om te zorgen dat ik niet meegesleurd werd door de waterval had ik de arm van onze gids vastgepakt (die ook aan de andere kant van de waterval bleek te zijn). Toen ik zag dat de ruimte waar je kon ademen maar zo klein was, ben ik er toch maar snel vandoor gegaan… M’n camera is ondanks een waterdichte tas toch nat geworden tijdens het kayaken en werkt helaas niet meer. Na een paar keer bootwissel, besloten we op het laatste stukje naar ons eiland Anna en Katie samen in een boot te zetten. Zigzaggend, ongelijk peddelend en met een hoop gespetter staken ze de Mekong over. Intussen deden Paul en ik een wedstrijd met onze gidsen, die dagelijks kayaken!!! Natuurlijk verloren we, maar ik kreeg wel complimenten over m’n armspieren en kayak techniek ;-) ’s Avonds hebben we met de hele kayak groep wat gedronken en gegeten. Daarna in onze hangmatten op het balkon nog het spelletje ‘ik ga op reis en ik neem mee’ gedaan, waarbij Anna alles visualiseerde om het beter te kunnen onthouden. Dat resulteerde in: een aap met slippers aan, samen met ‘my boyfriend’ (Peter dus) met Anna’s bh aan, in een hangmat… Raar beeld om mee te gaan slapen!!

Vanuit Tha Khaek hebben we de dag erna de Kong Lo Cave bezocht. Onderweg naar de grot ons favoriete spelletje ‘1, 2, 3’ gedaan. Iedereen zegt tegelijk een woord, waarna we allemaal weer een woord zeggen wat de voorgaande woorden verbindt. Het doel is allemaal tegelijk hetzelfde woord te zeggen (wat ons een keer anderhalf uur kostte!). Kong Lo Cave is een prachtige grot, 7,5 km lang, waar je deels met een boot, deels lopend doorheen kan. Diezelfde middag met de bus door gegaan naar Ventiane, de hoofdstad van Laos.

De volgende ochtend naar Vang Vieng gegaan, wat berucht is vanwege tubing, drugs en alcohol. Enigszins sceptisch daar aangekomen bleek het inderdaad een guesthouse walhalla te zijn vol dronken jongeren… De omgeving is er echter prachtig!!! ’s Avonds wat gedronken in de smile bar, waarbij Paul en Katie aan de opium gingen. Aangezien Anna geen malariapillen slikte en last had van allemaal reizigerskwaaltjes, zoals pukkels in haar nek, blaren op haar vingers en een gekke plek op haar rug, was al snel onze standaard dagelijkse uitdrukking bij alles wat we deden: ‘We will die!’. Katie wilde wat Duits leren dus werd het al snel omgedoopt tot: ‘Wir werden sterben!’. In de smile bar belandde deze tekst op al onze armen, waarna Paul besloot om in Bangkok een echte tatttoo ervan te laten maken!!! Ben benieuwd of hij echt zo gek is, hij zou de foto doorsturen, dus ik zie het resultaat wel verschijnen. We hebben nog geprobeerd kikkers om te toveren in prinsen, maar het enige resultaat was een dronken jongen die zichzelf een prinses noemde (hij wilde zich voorstellen als de prins, maar versprak zich). Het was uiteindelijk een gezellige avond, maar wel met dubbele gevoelens vanwege de bevolking (al heb ik me natuurlijk wel netjes gedragen). We sliepen met z’n drieën op een kamer, waarbij ik het grote bed had. Om half 7 ’s ochtends ging Katie slaapwandelen en jumpte bij mij in bed, kroop tegen me aan en jatte m’n kussen…!!! Enigszins verdwaasd ben ik maar uit ben gegaan en buiten gaan zitten tot de rest wakker werd.
Om de prachtige natuur om Vang Vieng heen te bewonderen hebben we 2 scooters gehuurd. Voor het eerst geen automaat en met Katie bij mij achterop gingen we op pad. Onze eerst stop was een swimming cave, 4 bij 4 meter. Er waren geen andere toeristen en met een beetje licht door de rotsen was het een prachtig grotje om in te zwemmen en dobberen (met rubberen banden die daar lagen). Door kleine dorpjes gingen we verder naar de blue lagoon, waar je kan zwemmen, aan een touw kon slingeren en vanuit een boom in het water springen. Tevens was hier een grote grot, waar ik omgedoopt werd tot berggeit. Zonder licht klom ik met gemak over alle rotsen en kroop ik door kleine gaten. Tenslotte wilden we nog een uurtje rondtouren om van de dorpjes en de natuur te genieten. Dit werd een avontuurlijk tochtje, met modderpaden, steenpaden en een rivier over de weg. Door 20 cm diep water, met een hoop keien onder water, zijn we de rivier overgestoken.

Zaterdag 26 mei hebben we in Luang Prabang een tour met olifanten gedaan, waarbij we met de olifanten in de Mekong gingen zwemmen. De olifanten slaan hun oren om je benen heen om je te beschermen tegen struiken en om te voorkomen dat je valt op steile stukken. Daarna zijn we naar een prachtige waterval geweest met diverse plateau’s waar we konden zwemmen. Er is in deze stad maar 1 echte bar, Utopia, waar we heerlijke cocktails hebben gedronken. Alles sluit echter al rond 11 uur, waarna je alleen nog maar naar foute disco’s of de bowling kan gaan.
In Luang Prabang heb ik bijna elke avond over de night market geslenterd en in een straatje gegeten waar je voor maar 1 euro je bord helemaal vol kan scheppen. Verder veel rondgeslenterd en uitgerust.
Nadat ik op maandag afscheid had genomen van Anna, Paul en Katie ging ik met Amerikaanse Dan, die ik in ons guesthouse had leren kennen, naar Utopia, waarna we met een aantal naar de disco. De disco was mega, maar er waren maar 20-25 mensen, allemaal locals. De lokale mannen stormden meteen op onze mannen af om ermee te dansen en flirten! ;-) Daarna zijn we nog gaan bowlen en eindigden we met whiskey op het balkon van het guesthouse van 2 gekke Duitsers. Ik ben m’n blonde acties nog niet verleerd, ik was de sleutel van ons guesthouse kwijt! Uiteindelijk hebben we moeten inbreken in onze eigen kamer.
Het plan om de boot naar Huay Xai te nemen heb ik ’s morgens gecancelled. Eerst op zoek gegaan naar de sleutel, die zoals ik al verwachtte bij Utopia lag. De rest van de dag weer naar de watervallen gegaan. Via een glibberig modderpad kon je tot boven aan de waterval klimmen. Ik liep op m’n blote voeten en in m’n bikini, aangezien ik van onderaan de waterval naar boven was gezwommen en geklauterd. Boven de waterval bleken er allemaal leeches te zijn!!! Gelukkig heb ik het er zonder bloeden vanaf weten te brengen.

Na vijf nachten Luang Prabang de boot genomen richting Huay Xai. Het is een tweedaagse tocht met een stop in Pak Beng. De eerste dag alleen maar lui liggen slapen, de tweede dag gezellig zitten kletsen met een Pools meisje. In Huay Xai een dagje kunnen luieren, wachtend om de Gibbon Experience te kunnen boeken. Nu ben ik klaar voor het jungle avontuur: wandelen, zoefen aan een zipline en slapen in een boomhut!!!

Groetjes vanuit Laos,
Willemien