Tiger muay thai avonturen in Thailand!

Naast alle intensieve trainingen moet er ook ontspannen worden. Samen met Dasha ben ik naar een travestietenshow geweest. Echt ontzettend grappig en bijzonder om te zien. Bij sommigen kon je wel zien dat het mannen waren, maar bij sommigen echt niet! Makkelijkste herkenningspunt was nog de voeten, aangezien die toch echt groter zijn dan vrouwenvoeten en dan in van die hakjes gepropt… ;) Ook zijn we cultureel naar de Big Buddha gegaan, waar gek genoeg veel hoofden van standbeelden in groen stof waren ingepakt. Verder met Sandra en één van onze trainers naar een officieel gevecht geweest, waarbij de eerste paar rondes kinderen waren. Mijn eerste gedachte, wat saai! Maar dat bleek niet waar, kinderen zijn niet bang en gaan er vol voor wat spectaculair is om te zien! Verder was er een vechter van ons kamp, die helaas binnen 1 minuut met een elleboog knock out werd geslagen, oef…
Vrijdag in mijn eerste week verrekte ik een spier in m’n kuit. Ondanks regelmatig wat rust wilde het niet echt overgaan. Na 1,5 week naar een chiropractor/ostheopaat geweest, die concludeerde dat ik een ‘broken muscle’ had… Jaja, ik ben dan wel geen dokter, maar ik weet wel dat een spier niet kan breken! Waarschijnlijk bedoelde deze beste man verrekte of gescheurde spier. Na de behandeling ging het wel iets beter, maar nog steeds niet helemaal goed. Beste middel is natuurlijk gewoon rust, maar dat is moeilijk als je ergens maar zo kort bent en er vol voor wil gaan. Naast het feit dat ik toch al nooit stil heb kunnen zitten…
De hoofdtrainer van de beginnersklas, die me de eerste dagen bijna lynchte vanwege m’n gebrek aan kennis mbt muay thai, houdt er duidelijk van zijn macht te misbruiken. Op maandag, woensdag en donderdag staat er op het bord met het trainingsschema geschreven: ‘Everyone be careful… Because today have stick!’ Iedereen die de oefeningen niet goed deed of te lui was liep het risico een tik met de stick te krijgen.
Na 11 muay thai trainingen in de beginnersklas moest al ik naar de intermediate klas! Daar drie lessen gehad en intussen ook 3 privélessen. Na 2,5 week was er op het kamp een bbq beatdown, met gevechten, bbq en een party. De dag voor het gevecht besloot ik mij op te geven met de gedachte ‘nu of nooit’. Ik ben er nog steeds niet uit of het stoer of ongeloofelijk dom is om na 2,5 week al een eerste gevecht in de ring te doen… Ik werd ingedeeld tegen een meisje wat 20 cm langer is dan ik en 1 jaar fanatiek trainingservaring… Oftwel, kansloos! Alle trainers vonden het top dat ik meedeed, maar schoten hoofdschuddend in de lach als ik vertelde tegen wie ik moest vechten. Tijdens mijn privétraining kon de trainer het dus ook niet laten om elke tien minuten hard lachen ‘You will die’ te zeggen… Na een goed gesprek met een meisje, Zwitserse Laura, van de trainingsgroep besloot ik niet te willen vechten tegen Stefani, maar wel tegen Laura. Gelukkig werd daar niet moeilijk over gedaan. Laura was super zenuwachtig, ondanks dat ze al een stuk langer traint dan ik. Ook zij is een kop groter, wat het voor haar een stuk makkelijker maakte om mij te schoppen en mij op afstand te houden. Vlak voor het gevecht nog mijn nagels in de Tiger camp kleuren oranje en zwart gelakt en m’n oranje bandages omgedaan, helemaal klaar voor de strijd! Het gevecht begint met een traditionele dans… Die kon ik echter niet uit m’n hoofd, dus na een rondje en wat buigingen vond ik het wel genoeg. Laura deed bibberend het hele ritueel, terwijl ik relaxt in m’n hoek stond te chillen. Er was meer publiek dan ik had verwacht, zeker wel 200 man!!! Niks voor mij, ik haat aandacht op die manier haha. Helaas heb ik niet gewonnen, maar het was een geweldige ervaring en ik heb me aardig staande weten te houden! Na het gevecht nog een hapje bbq gegeten en aan de drank gegaan. Toen de afterparty bij het kamp was afgelopen zijn we met een grote groep naar Patong gegaan. Dit is echt de meest bizarre uitgaansplek die ik ook gezien heb, wat dus ook een legendarische avond heeft opgeleverd met een flinke kater de volgende dag.
Maandag na het gevecht vol goede moed weer naar de training gegaan, waarbij ik gelijk weer met Laura mocht trainen. Stonden we daar tegenover elkaar met allebei een blauw oog! Verder hier en daar nog wat andere blauwe plekken en we hebben elkaar ook per ongeluk een knietje op de verkeerde plek gegeven, autsj! Ook als je geen jongen bent is dat toch behoorlijk gevoelig!!! Met een manke poot en een blauw oog langs de douane, ben benieuwd of ik eruit gepikt zal worden als mogelijke crimineel ;).
Laatste dag afscheid genomen van iedereen op het kamp, na drie weken voelde het echt als een thuis. Tevens afscheid moeten nemen van Azië na bijna 6 maanden. Daarna op weg naar Amerika, een reis van drie dagen, voor een nieuw avontuur!

Groetjes,
Willemien