Van Mumbai tot Kochi met Saskia

De groep studenten in de trein van Delhi naar Mumbai (zie vorig verslag) kwam erachter dat ik het Holi Fest gemist had, dat werd dus nog eventjes overgedaan in de trein. Gelukkig was ik niet het enige slachtoffer, we hadden allemaal tandpasta en ketchup op hoofd en haar… Gek feest, maar erg leuk!

In Mumbai Saskia aangetroffen in het hotel, wat voor mijn begrippen erg goed was na 10 dagen alleen maar treinbedden en plankbedden ;-). Eerste diner was een vega burger met patatjes en veeeel te zoete (alcoholvrije) cocktail. In Mumbai een stadswandeling gedaan, waarbij hoogtepunt 1, Gateway of India, niet toegankelijk was in verband met een officeel iets en hoogtepunt 2, Elephant Island, hierdoor ook niet bereikbaar was… Uiteindelijk een van buiten prachtig uitziend museum bezocht, wat van binnen echt verschrikkelijk saai was. Verder tijdens de stadswandeling in een parkje bij een kinderspeeltuintje beland, waar we hebben geschommeld en gewipt met een paar Indiërs (op een wipkip). Zou m’n driver dan toch gelijk hebben??? ;-)

De nachttrein naar Goa was voor mij het toppunt van luxe op deze reis, we zaten 1e klas!!! Heerlijk geslapen en na een ontbijtje in de trein met de taxi naar Anjuna gegaan. Florinda’s Guesthouse is een sfeervolle plek met zwembad en direct aan het strand. Hier 2 dagen uitgerust op een prachtig strand in het zonnetje, veel gezwommen, gelezen en heerlijk gegeten (watermeloen, sandwiches, pizza enz). Enige minder lekkere was de beroemde Goa vis curry, gekookt in cocosnootsap. De hele dag stond er een vage trance muziek aan bij de strandtenten en hoe later het werd, hoe meer hippies er bij kwamen. Individueel stonden ze wazig te dansen (en af en toe sjansen) op het strand in bikini/zwembroek. Wat een vage boel!!! In ieder geval wel erg vermakelijk om naar te kijken. Een fiets en een koe… Typisch Nederlands zou je zeggen. Hier zie je beiden op het strand, daar kunnen de NL’se stranden niet tegenop!

In Panaji hadden we een kamertje waar we amper samen inpasten met douche en toilet op de gang. Guesthouse snel ontvlucht en rondgelopen in het kleine stadje. De Church of Our Lady of the Immaculate Conception zag er van buiten erg indrukwekkend uit, maar van binnen viel het enigszins tegen. Verder een sunset boottocht gedaan, wat een soort partyboot bleek te zijn. We zaten hier tussen allemaal Indiërs en iedereen ging dansen! ’S avonds op een terrasje een heerlijke cocktail gedronken.

De volgende dag in Benaulim hadden we het mooiste strand wat we ooit gezien hadden, een breed wit zandstrand, 35 graden, ligbedjes, bijna geen toeristen en we werden op onze wenken bediend. Hier hadden we nog wel een dagje kunnen vertoeven, maar de volgende ochtend vertrok onze trein heel vroeg naar Hospet, vanwaar we direct door naar Hampi gingen.

Hampi is een prachtig stadje (veel kleiner dan we verwachtten) omgeven door allemaal rotsblokken en tempelruïnes. Vanaf een berg een prachtige zonsondergang gezien. De volgende dag uren in de hete zon gelopen… NEE, we wilden geen rickshaw, we kunnen zelf die paar kilometer wel lopen!!! Diverse tempels bezichtigd en een beeld, Narashima Statue, dat zo lelijk is dat hij grappig is, met uitpuilende ogen en een hele brede grijns! Onderweg zijn we nog een aantal rappende Russen tegengekomen. Ik hield al niet van rap en dit klonk helemaal verschrikkelijk. Helemaal uitgeput ’s middags naar Hospet gegaan. Daar in het allerduurste hotel van de stad voor slechts 1,5 euro gezwommen. We hadden een privézwembad (geen andere gasten) en een privé-ober. Hier de hele middag gebleven om tot rust te komen van een bijna-zonnesteek.

Na een slapeloze nacht in de trein een mooi hotel uitgezocht in Mysore. Rondgewandeld over de Devaraja Market, meloen gegeten en Maharaja’s Palace bezocht. Mijn buik is sinds gisteren weer van slag, na ruim een week alleen maar Westers voedsel had ik weer wat Indiaas gegeten, viel dus niet zo goed… Gelukkig niet zo’n voedselvergiftiging als de vorige keer. Zit weer aan de bananen en witte plakrijst en stiekem een banana split als toetje ;-).

Zondag 18 maart, mijn broers verjaardag! In de Jungle Retreat vlakbij Masinagudi hebben we een prachtige huisje midden in de jungle. We worden begeleid naar ons hutje gebracht, omdat er wilde dieren kunnen lopen. Hier hebben we een fantastisch natuurzwembad met uitzicht op herten en bergen. ’S avonds een safari gedaan, waarbij we veel dieren hebben gezien. We hadden een enigszins rare jeepchauffeur, die meer op zoek was naar fotomateriaal voor zichzelf dan voor ons. Hij wilde een uur stilstaan bij een kudde olifanten (inclusief 2 jonkies) die de straat niet durfden over te steken omdat hij continu op en neer reed. Na protesten van ons ging hij toch op andere plekken op zoek naar andere beesten. Toen we bizons hadden gevonden probeerde hij ze te lokken met een raar kreunend geluid. Demonstratief draaiden de bizons zich om en verdwenen in de bossen… Gelukkig wist hij ons daarna wel te verbluffen met een muis-hert (mouse-deer), de kleinste soort hert die er bestaat, een onzettend schattig ienie-mini hertje die zelden wordt gespot! In de Jungle Retreat krijgen we drie keer per dag een heerlijk en uitgebreid buffet, koffie en thee, koekjes en bananencake. Het plan om ’s avonds m’n broer per skype te feliciteren ging helaas niet door vanwege internet problemen (zoals zovaak), dus werd het ouderwets telefoneren (wat ook niet helemaal soepel verliep).

Na heerlijk te hebben uitgeslapen en ontbeten, besloten we onze plannen om te gooien en rechtstreeks naar Kochi te gaan in plaats van via Coimbatoire. Wat resulteerde in een lange volgepropte treinrit, zonder normaal voedsel. In Kochi hongerig op zoek gegaan naar een heerlijke vega-burger. De volgende dag vroeg op voor een tour over de backwaters van Kerala. Maar eerst op zoek naar ontbijt, wat niet makkelijk bleek te zijn. We eindigden in een veel te luxe hotel, waar we (voor natuurlijk veel te veel geld) een uitgebreid ontbijtbuffet konden krijgen. Aangezien we maar 15 minuten hadden werd het een wedstrijd zo snel mogelijk zo veel mogelijk naar binnen te proppen!!! Naast het feit dat we ons als toeristen in zomerse topjes en korte broekjes toch al wat ongepast voelden, konden de priemende blikken na de 6e keer op en neer rennen naar het buffet ons ook niet ontgaan. Giebelend als kleine meisje zijn we met volle buiken en volle tassen (die muffins mochten we vast wel meenemen!!!) als een speer terug naar ons hotel gegaan voor de tour. De tocht begon met een kop chai op de boot en een leuke vaartocht over wat bredere wateren. Onderweg een tussenstop gemaakt op een eilandje, waarbij ons het een en ander werd bijgebracht over kokosnoten en schelpdieren. Terug op de boot kregen we schelpdieren, op Kerala wijze bereid, in een bananenblad. Nu ben ik eindelijk ook weer van mijn mosselfobie af (die ik een keer heb opgelopen doordat ik een paar dagen ongelooflijk ziek was van verkeerde mosselen). De lokale lunch kregen we ook op de boot, dit bestond uit rijst met vanalles en nog wat, niet te pittig en erg lekker. Al lagen het ontbijt en de schelpdieren nog zwaar op de maag, dus na de lunch voelde ik me een tientonner. In de middag ging de tour over kleinere wateren, door prachtige natuur en langs schattige huisjes. Hier hebben we kunnen zien hoe vrouwen touw maken, erg arbeidsintensief werk.
Woensdag 21 maart hebben we een stadswandeling gedaan door Fort Cochin, wat geen fort bleek te zijn, maar een gebied. In de middag Saskia uitgezwaaid, die vliegt naar Mumbai waar ze nog een nachtje slaapt en dan weer terug naar Nederland. Morgen vertrek ik naar Kanyakumari, het zuidelijkste puntje van India.

Groetjes vanuit Kochi,
Willemien